euthanasie en hulp bij zelfdoding (met medische grondslag)

Ontwikkelingen in voordeel van hulp bij zelfdoding in Australië en het Verenigd Koninkrijk

Hulp bij zelfdoding staat niet alleen in Nederland op de agenda. Ook in de rest van de wereld liberaliseren verschillende landen de wetgeving hierover of klinkt de roep daarom, waaronder…

Hulp bij zelfdoding staat niet alleen in Nederland op de agenda. Ook in de rest van de wereld liberaliseren verschillende landen de wetgeving hierover of klinkt de roep daarom, waaronder in Australië en het Verenigd Koninkrijk.

Zo legaliseerde de Australische deelstaat Queensland in september hulp bij zelfdoding. De wet gaat in per 2023. Op dit moment zijn in vijf van de zes Australische deelstaten hulp bij zelfdoding en euthanasie gelegaliseerd. Het gaat daarbij om Victoria, Western Australia, Tasmania, South Australia and Queensland. In de zesde staat New South Wales komt er binnenkort ook een wetsvoorstel.

Verder is de British Medical Association (BMA) niet meer tegen hulp bij het levenseinde (“assisted dying”), de organisatie neemt nu een “neutraal” standpunt in. Het nieuwe standpunt werd aangenomen tijdens de jaarlijkse bijeenkomst na een stemronde. Het lijkt er wel op dat er nog heel verschillend wordt gedacht binnen het BMA over hulp bij het levenseinde. Want 49% stemden voor, maar 48% stemden tegen. Er waren verder acht onthoudingen.

Een groot en uniek goed

JPV betreurt deze ontwikkelingen en is van mening dat het menselijk leven beschermd dient te worden. Elk menselijk leven is volgens de JPV een groot en uniek goed. De vereniging heeft op grond daarvan de overtuiging dat de waarde van het leven van elke mens vanaf de conceptie tot zijn natuurlijke dood onaantastbaar is en daarom onder alle omstandigheden beschermingswaardig is.

 

Reacties uitgeschakeld voor Ontwikkelingen in voordeel van hulp bij zelfdoding in Australië en het Verenigd Koninkrijk

Parlement Ierland verzet zich opnieuw tegen decriminalisering hulp bij zelfdoding

In haar in juli jongstleden gepubliceerd verslag bevestigde de commissie “Justice” van het Ierse Parlement (de Oireachtas) zijn weigering de voorgestelde wetgeving tot depenalisering van euthanasie (assisted dying) in overweging…

In haar in juli jongstleden gepubliceerd verslag bevestigde de commissie “Justice” van het Ierse Parlement (de Oireachtas) zijn weigering de voorgestelde wetgeving tot depenalisering van euthanasie (assisted dying) in overweging te nemen, waarbij zij insisteerde op het ontbreken van “voldoende wettelijke belemmeringen” in deze materie.

Lees hier het hele artikel.

Reacties uitgeschakeld voor Parlement Ierland verzet zich opnieuw tegen decriminalisering hulp bij zelfdoding

Wet- en regelgeving over euthanasie in Zuid-Europa

Door mr. Patrick Garré De heer Garré is jurist bij de Federale Overheidsdienst Sociale Zekerheid In een artikel uit het NJB vorig jaar bespreekt prof. mr. Aart Hendriks[1] uit juni…

Door mr. Patrick Garré
De heer Garré is jurist bij de Federale Overheidsdienst Sociale Zekerheid

In een artikel uit het NJB vorig jaar bespreekt prof. mr. Aart Hendriks[1] uit juni 2020 de ontwikkelingen in verband met levensbeëindiging op verzoek in Frankrijk, Italië, Spanje en Portugal. Door de invloed van de katholieke kerk leek een dergelijk thema onbespreekbaar in deze zuidelijke Europese landen, maar door nieuwe wetgevende initiatieven en de rechtspraak van de hoogste rechtscolleges (zoals in Italië) staan euthanasie en hulp bij zelfdoding ook in die landen hoog op de maatschappelijke agenda.

Nog geen legalisering euthanasie in Frankrijk

Op het eerste zicht bestaat er in Frankrijk een absoluut verbod op euthanasie. De Franse wetgevende vergaderingen hebben tot nu toe elk voorstel tot legalisering verworpen, ook al is een groot deel van de bevolking voorstander van bepaalde vormen van levensbeëindigend handelen op verzoek. De wet Leonetti (2005, aangepast in 2016) verbiedt zinloos medisch handelen en staat toe dat de patiënt na het verlenen van palliatieve sedatie komt te overlijden, valt een diepe en continue sedatie onder palliatieve behandeling en moet de arts de wens van de patiënt respecteren om niet te worden behandeld.

Baanbrekende uitspraak in Italië

In Italië zorgde de zaak “Fabo” voor een baanbrekende uitspraak van het Constitutioneel Hof. Fabo was als gevolg van een auto-ongeluk verlamd geraakt en blind geworden. Een Italiaans parlementslid had de patiënt naar Zwitserland gebracht waar Fabo werd gedood op zijn verzoek. De volksvertegenwoordiger werd in Italië vervolgd wegens het overtreden van het verbod tot helpen bij zelfdoding. Het Constitutioneel Hof oordeelde dat hulp bij zelfdoding onder bepaalde omstandigheden echter niet strafbaar is en vroeg het Parlement om op dat vlak de nodige initiatieven te nemen. Ook in Italië zou een grote meerderheid van de bevolking euthanasie willen decriminaliseren.

Goedkeuringen in Spanje en Portugal

In Spanje en Portugal zijn reeds wetsvoorstellen goedgekeurd in de nationale parlementen die euthanasie en zelfdoding op verzoek onder bepaalde voorwaarden mogelijk maken. Het artikel van Hendriks schetst de context, de voorwaarden en de mogelijke belemmeringen (zoals de bereidheid bij artsen om de ingreep uit te voeren of uitspraken van de bevoegde grondwettelijke hoven) in deze landen in 2020. Sindsdien is in Spanje de euthanasiewet definitief goedgekeurd op 18 maart 2021 en zal deze in werking treden in juni 2021, zelfs al zou het Spaanse Constitutionele Hof de wetgeving nog ongrondwettelijk verklaren.[2] De patiënt moet lijden  aan een “ernstige en ongeneeslijke ziekte” of een “ernstige, chronische en invaliderende aandoening”, dat “voortdurend en ondraaglijk fysiek of psychisch lijden veroorzaakt. In tegenstelling tot de Nederlandse Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding (WtL) moet de uitvoerende arts over een positief advies beschikken van de tweede arts en moet hij de euthanasie vóór de uitvoering ervan voorleggen aan de Evaluatie en Controlecommissie (CEC).

Uitvoering euthanasie door verpleegkundigen

Ook in Portugal keurde de wetgevende vergadering een voorstel tot legalisering goed dat sterk gelijkt op datgene wat in buurland Spanje van toepassing zal zijn. Het grote verschil is dat ook de verpleegkundigen, weliswaar onder toezicht van een arts, de levensbeëindigende handeling kunnen uitvoeren. Bovendien is de steun onder de Portugese bevolking beperkt (50 %) en heeft de Ethische Raad van de artsenorganisatie zich tegen deze voorstellen gekant. Het Portugees Constitutioneel Tribunaal heeft de euthanasiewet op 15 maart 2021 ongrondwettelijk verklaard. Volgens dit hoogste rechtscollege was de voorwaarde van een definitief en zeer ernstig letsel volgens de wetenschappelijke consensus te vaag om op deze basis euthanasie te kunnen uitvoeren. Het is niet duidelijk wat er nu zal gebeuren; het parlement kan het ontwerp weer intrekken of de tekst herwerken en opnieuw ter stemming voorleggen.[3]

Deze nieuwe wetgevingen lijken grotendeels op datgene wat ook in de Nederlandse WtL is voorzien, behalve de mogelijke uitvoering door verpleegkundigen (in Portugal), de strengere voorwaarden rond wilsbekwaamheid, het verplicht positief advies van de tweede arts en de voorafgaande toetsing door bijzondere commissies.

Als organisatie die opkomt voor het kwetsbare leven is Juristenvereniging Pro Vita uiteraard zeer bezorgd over deze ontwikkelingen in Europa. We wensen onze leden dan ook hierover zoveel en zo nauwkeurig mogelijk te informeren. Mocht u kennis hebben van recente ontwikkelingen op het vlak van wetgeving rond ethische thema’s (zoals euthanasie, abortus, draagmoederschap, embryo’s enz.)in andere landen, laat het ons gerust weten.

Lees hier het hele artikel van Aart Hendriks.

[1] Prof. mr. A.C. Hendriks is hoogleraar gezondheidsrecht aan de Universiteit Leiden.

[2] Europees Instituut voor Bio-ethiek: Spanje: Euthanasiewet binnenkort ongrondwettelijk verklaard? https://www.ieb-eib.org/nl/nieuws/einde-van-het-leven/euthanasie-en-geassisteerde-zelfmoord/spanje-euthanasiewet-binnenkort-ongrondwettelijk-verklaard-1985.html

[3] Europees Instituut voor Bio-Ethiek: Portugal: Euthanasiewet ongrondwettelijk verklaard, https://www.ieb-eib.org/nl/nieuws/einde-van-het-leven/euthanasie-en-geassisteerde-zelfmoord/portugal-euthanasiewet-ongrondwettelijk-verklaard-1972.html

Reacties uitgeschakeld voor Wet- en regelgeving over euthanasie in Zuid-Europa

De rampzalige invloed van Ronald Dworkin op het Nederlandse euthanasierecht

Netherlands Journal of Legal Philosophy, 1, (2020):95-103. Auteur: Klaas Rozemond, universitair hoofddocent strafrecht aan de Vrije Universiteit Amsterdam. In zijn opvattingen over euthanasie gaat Dworkin ervan uit dat ieder mens…

Netherlands Journal of Legal Philosophy, 1, (2020):95-103.
Auteur: Klaas Rozemond, universitair hoofddocent strafrecht aan de Vrije Universiteit Amsterdam.

In zijn opvattingen over euthanasie gaat Dworkin ervan uit dat ieder mens twee soorten belangen heeft: ervaringsbelangen (experiental interests) en kritische belangen (critical interests). De ervaringsbelangen betreffen positieve ervaringen in allerlei varianten, van platvloerse spelletjes tot poëzie. De kritische belangen zijn gebaseerd op de waarden die mensen met hun verstandelijke vermogens aan hun leven toekennen. In ieder mens zit een genotselement en een rationeel element en die twee samen bepalen wat de waarde van zijn of haar leven is. Het rationele element is volgens Dworkin de beslissende instantie, omdat een mens met zijn rationele vermogens kan beoordelen wat hij of zij waardevol vindt en kan aangeven welke vormen van genot hij of zij wil ondergaan.

Het gehele artikel kunt u hier lezen.

Reacties uitgeschakeld voor De rampzalige invloed van Ronald Dworkin op het Nederlandse euthanasierecht

Leven we in een euthanasie-bubble?

MC, 22 oktober 2019, auteur: Jannes H Mulder, ex-internist-oncoloog Rotterdam. Aanvankelijk leek de glijdende schaal en het hellende vlak waarop euthanasie zich bevond, retoriek. Met de kennis van nu blijkt er…

MC, 22 oktober 2019, auteur: Jannes H Mulder, ex-internist-oncoloog Rotterdam.

Aanvankelijk leek de glijdende schaal en het hellende vlak waarop euthanasie zich bevond, retoriek. Met de kennis van nu blijkt er wel degelijk een glijdende euthanasie-schaal te zijn. We zijn opgeschoven van terminale patiënten met kanker via patiënten met ernstige aandoeningen naar mensen wiens leven voltooid is. Achteraf zie ik ook een hellend medisch vlak dat zich zelfs wil richten op levensproblemen.

In deze Nederlandse euthanasie-bubble wordt de arts – héél opvallend – verantwoordelijk voor de dood van een ander, terwijl die ander zijn of haar verantwoordelijkheid zelf hoort te dragen. Wat mij ook ziende blind maakte zijn de films en TV-uitzendingen over euthanasie vol zelfrechtvaardiging.

U kunt het artikel hier verder lezen.

Reacties uitgeschakeld voor Leven we in een euthanasie-bubble?

Blijf botsende waarden zorgvuldig afwegen in het euthanasiedebat

Uit het goede leven, d.d. 18 oktober 2019. Auteurs: Stef Groenewoud is gezondheidswetenschapper en ethicus. Theo Boer is hoogleraar ethiek van de gezondheidszorg. Beide auteurs zijn betrokken bij het Moral Compass…

Uit het goede leven, d.d. 18 oktober 2019. Auteurs: Stef Groenewoud is gezondheidswetenschapper en ethicus. Theo Boer is hoogleraar ethiek van de gezondheidszorg. Beide auteurs zijn betrokken bij het Moral Compass Project van de PThU.

In het euthanasiedebat krijgt steeds vaker één ethische waarde voorrang boven andere, stellen de twee ethici.

In het voorjaar van 2014 gaf Harvard-hoogleraar Michael Sandel in Utrecht een college ter gelegenheid van het eredoctoraat dat hij een dag eerder aan de Universiteit aldaar had ontvangen. Het thema: ‘Moraliteit en de rol van de overheid’. De vraag stond centraal of burgers volledig vrij moeten zijn om te handelen naar eigen inzicht, of dat er aan die handelingsvrijheid bepaalde grenzen zijn.

Zie hier voor het gehele artikel.

Reacties uitgeschakeld voor Blijf botsende waarden zorgvuldig afwegen in het euthanasiedebat

Wel of geen euthanasie? U als dokter mag het uitzoeken

Trouw 28 september 2019: Auteur: Martin Buijsen  hoogleraar gezondheidsrecht aan de Erasmus Universiteit Rond euthanasie mag de rechter klare wijn schenken. Van artsen verwachten we nog meer. Martin Buijsen, hoogleraar gezondheidsrecht…

Trouw 28 september 2019: Auteur: Martin Buijsen  hoogleraar gezondheidsrecht aan de Erasmus Universiteit

Rond euthanasie mag de rechter klare wijn schenken. Van artsen verwachten we nog meer. Martin Buijsen, hoogleraar gezondheidsrecht aan de Erasmus Universiteit, tast met een denkexperiment af of dat wel reëel is.

Wat kunnen wij en wat mógen wij eigenlijk van onze artsen verlangen? Die vragen dringen zich op nu voor het eerst sinds de inwerkingtreding van de Euthanasiewet in 2002 een arts strafrechtelijk ter verantwoording is geroepen. Deze verpleeghuisarts was in 2016 tot euthanasie overgegaan bij een ernstig demente vrouw (74), die eerder haar wensen in een schriftelijke wilsverklaring had vastgelegd.

Lees het gehele artikel hier

Reacties uitgeschakeld voor Wel of geen euthanasie? U als dokter mag het uitzoeken

Betere informatie over palliatieve zorg

Rijksoverheid, Nieuwsbericht | 20-06-2019. Het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport is een campagne gestart rondom de bewustwording en mogelijkheden van palliatieve zorg. Deze vorm van zorg en hulp is…

Rijksoverheid, Nieuwsbericht | 20-06-2019.

Het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport is een campagne gestart rondom de bewustwording en mogelijkheden van palliatieve zorg. Deze vorm van zorg en hulp is gericht op mensen die zich in de laatste fase van het leven bevinden. Met het concept ‘Ik heb te horen gekregen dat ik doodga. Maar tot die tijd leef ik’, benadrukt de campagne dat als iemand uitbehandeld is, het leven en de zorg niet stopt. Palliatieve zorg helpt om de beleving van deze periode zo positief mogelijk te maken en ondersteunt mensen om nog te doen wat ze belangrijk vinden.

Het echte verhaal

Het is voor mensen nog onvoldoende duidelijk wat palliatieve zorg is en wat de mogelijkheden zijn. Daar wil de campagne verandering in brengen. Echte mensen die zich in de laatste levensfase bevinden, vertellen hun verhaal. (Video)portretten schijnen een licht op de keuzes waar men mee te maken krijgt als het einde van het leven dichterbij komt. De campagne zet aan tot het tijdig nadenken en spreken over wat men wel en niet wil, zodat naasten en hulpverleners daarnaar kunnen handelen.

Om informatie over palliatieve zorg gebundeld aan te bieden is de website www.overpalliatievezorg.nl gerealiseerd waarop veel informatie te vinden is voor mensen die zich in hun laatste levensfase bevinden. Tot op heden was de informatie over palliatieve zorg versnipperd en daardoor niet goed vindbaar. Ook is voor patiënten nog vaak onduidelijk welke ondersteuning en zorg er verkregen kan worden en wie waarvoor verantwoordelijk is. Als iemand is uitbehandeld, zijn er nog vele zorgmogelijkheden beschikbaar om de kwaliteit van leven in de laatste fase te ondersteunen. Dat kan medische zorg zijn, maar ook psychosociale zorg en praktische ondersteuning.

De campagne is ontwikkeld in nauwe samenwerking met betrokken veldpartijen in de palliatieve zorg. Naast de website wordt de campagne ondersteund met media die verdieping aan de boodschap kunnen bieden.

120.000 mensen per jaar in Nederland

Jaarlijkse sterven er ongeveer 150.000 mensen, waarvan 80 procent van de gevallen voor de arts niet onverwacht komt. Dat betekent dat per jaar rond de 120.000 mensen  palliatieve zorg nodig kunnen hebben. Uit onderzoek is gebleken dat patiënten die goede palliatieve zorg krijgen zich beter voelen in de laatste fase van hun leven.

 

Links:

https://www.rijksoverheid.nl/ministeries/ministerie-van-volksgezondheid-welzijn-en-sport/nieuws/2019/06/20/betere-informatie-over-palliatieve-zorg

https://www.overpalliatievezorg.nl/

 

Reacties uitgeschakeld voor Betere informatie over palliatieve zorg

Veroordeling Heringa wegens bieden van hulp bij zelfdoding moeder blijft in stand

Hoge Raad, 16 april 2019. De veroordeling van de heer Heringa wegens het bieden van hulp aan zijn bejaarde (stief)moeder om een einde aan haar leven te maken, blijft in…

Hoge Raad, 16 april 2019.

De veroordeling van de heer Heringa wegens het bieden van hulp aan zijn bejaarde (stief)moeder om een einde aan haar leven te maken, blijft in stand. Dat heeft de Hoge Raad vandaag geoordeeld.

De 99-jarige (stief)moeder van Heringa verbleef in een verzorgingstehuis. Zij leed aan hartfalen, had ernstige rugklachten en was nagenoeg blind. In juni 2008 heeft Heringa, die geen arts is, haar op haar uitdrukkelijke verzoek medicijnen verstrekt die zij heeft ingenomen, waarna zij is overleden. Heringa heeft het hele proces op video opgenomen, waaronder een gesprek waarin zijn (stief)moeder zei dat zij klaar was met het leven. De beeldopnamen zijn op 8 februari 2010 in de documentaire ‘De laatste wens van Moek. Een zelf geregisseerde dood’ uitgezonden in het programma Netwerk. Daarop is Heringa vervolgd wegens strafbare hulp bij zelfdoding. Heringa heeft zich in de strafzaak beroepen op noodtoestand, een vorm van overmacht, omdat de huisarts had geweigerd medewerking te verlenen aan euthanasie en hij zich moreel verplicht voelde zijn (stief)moeder te helpen bij het realiseren van de door haar uitdrukkelijk gewenste dood.

De Hoge Raad sprak zich eerder ook al uit over deze zaak. In zijn uitspraak van 14 maart 2017 vernietigde de Hoge Raad het oordeel van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden dat de door Heringa geboden hulp niet strafbaar was. De zaak werd verwezen naar het gerechtshof ‘s-Hertogenbosch. Dit Hof oordeelde dat Heringa geen beroep kan doen op noodtoestand, zodat de door hem geboden hulp bij zelfdoding wel strafbaar is. Heringa had begrip voor de wens van zijn (stief)moeder en stond erachter. Hij heeft niet getracht, ook niet met tussenkomst van anderen, zijn (stief)moeder op andere gedachten te brengen. Heringa heeft de huisarts van zijn (stief)moeder geraadpleegd over haar verlangen om te sterven. Deze arts vond dat er niet werd voldaan aan de voorwaarden om euthanasie toe te passen. Heringa is ook niet te rade gegaan bij andere artsen die hier mogelijk anders tegenaan hadden kunnen kijken en evenmin zijn aangedragen alternatieven serieus in overweging genomen. Het Hof legde Heringa een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden op. Tegen deze veroordeling stelde Heringa beroep in cassatie in. In cassatie is onder meer geklaagd over de verwerping door het gerechtshof van het beroep op overmacht in de zin van noodtoestand.

Advocaat-generaal Bleichrodt zag in zijn advies aan de Hoge Raad van 18 december 2018 geen reden om de uitspraak van het Hof te vernietigen.

Ook de Hoge Raad komt tot dit oordeel. Bij de beoordeling van het beroep op overmacht heeft het gerechtshof tot uitgangspunt genomen dat de Nederlandse wet bepaalt dat euthanasie alleen door een arts mag worden uitgevoerd en dan alleen nog onder bijzondere omstandigheden en wanneer bepaalde zorgvuldigheidseisen worden gevolgd. Het Hof heeft vervolgens onderzocht of zich in dit geval uitzonderlijke omstandigheden hebben voorgedaan die maken dat de handelingen van Heringa toch gerechtvaardigd zijn. Het Hof heeft geoordeeld dat daarvan geen sprake is en het verweer verworpen. De Hoge Raad is van oordeel dat het gerechtshof dat in dit geval heeft kunnen aannemen en dit ook voldoende heeft gemotiveerd. Er is niet aannemelijk geworden dat er geen redelijk alternatief was voor de door Heringa gemaakte keuze om zijn (stief)moeder bij haar zelfdoding behulpzaam te zijn of voor de manier waarop de uitvoering van die keuze heeft plaatsgevonden.

Ook de overige cassatieklachten worden door de Hoge Raad verworpen. De veroordeling is daarmee definitief.

Reacties uitgeschakeld voor Veroordeling Heringa wegens bieden van hulp bij zelfdoding moeder blijft in stand

Artsen melden niet altijd alle feiten over euthanasie

ND 11 april 2019, door Gerard Beverdam. De commissies die meldingen van euthanasie beoordelen, krijgen soms niet alle relevante feiten aangereikt. Daarom moeten zij in gevallen waarin wordt getwijfeld over…

ND 11 april 2019, door Gerard Beverdam.

De commissies die meldingen van euthanasie beoordelen, krijgen soms niet alle relevante feiten aangereikt. Daarom moeten zij in gevallen waarin wordt getwijfeld over de zorgvuldigheid, indringender vragen stellen aan de betrokken arts.

Den Haag

Dat schrijft Jacob Kohnstamm, voorzitter van de Regionale Toetsingscommissies Euthanasie (RTE), in het jaarverslag over 2018. Hij gaat daarmee in op de strafrechtelijke onderzoeken die het Openbaar Ministerie (OM) doet naar een aantal euthanasiezaken. Volgens Kohnstamm zijn bij onderzoeken van het OM in enkele gevallen ‘andere en soms nieuwe feiten naar voren gekomen’. Hij wijst erop dat het OM een betrokken arts als verdachte hoort, en dat er ook familieleden van de overleden patiënt onder ede kunnen worden gehoord. ‘Niet uit te sluiten valt, dat er ten gevolge daarvan feiten naar voren komen die in het gesprek tussen de arts en de toetsingscommissies niet boven water zijn gekomen.’

Uit het jaarverslag blijkt dat het OM in twee van de vier strafrechtelijke onderzoeken naar euthanasiezaken uit 2017 die niet volgens de regels waren verlopen, de zaak heeft geseponeerd. Dat betekent dat de arts die de euthanasie meldde, niet verder wordt vervolgd. Kohnstamm trekt uit de inhoud van de twee geseponeerde zaken de conclusie dat, als een arts door een toetsingscommissie wordt uitgenodigd voor een gesprek, de commissieleden zich ‘vasthoudender moeten opstellen om de relevante feiten en omstandigheden boven water te krijgen’.

Kritischer

Het Openbaar Ministerie stelt zich de laatste tijd kritischer op in euthanasiezaken die door de toetsingscommissies als ‘niet zorgvuldig’ zijn beoordeeld. Sinds de invoering van de Euthanasiewet kwam het nog nooit tot daadwerkelijke vervolging, maar ten minste één zaak wordt nu voor de rechter gebracht. Een specialist ­ouderengeneeskunde moet nog voor de rechter verschijnen, omdat zij in 2017 euthanasie verleende aan een demente vrouw die haar verzoek niet mondeling kon bevestigen. Het was onduidelijk of de vrouw ondraaglijk leed, en de schriftelijke wilsverklaring van de betrokken patiënte was ook onduidelijk.

In het jaarverslag noemt Kohnstamm de toetsing van euthanasiezaken voor de betrokken artsen ‘spanningsvol’, zeker als het OM eraan te pas komt. Toch benadrukt de RTE-voorzitter dat er voor artsen geen reden is voor grote bezorgdheid, omdat verreweg de meeste euthanasiezaken door de RTE als zorgvuldig worden beoordeeld.

In 2018 is het aantal meldingen van euthanasie iets teruggelopen, blijkt uit het jaarverslag. Er kwamen 6126 meldingen binnen, tegen 6585 in 2017. In zes zaken die in 2018 werden gemeld, vonden de RTE dat niet volgens alle zorgvuldigheidseisen was gehandeld. In vijf van deze zaken is door het OM intussen besloten dat er toch geen strafvervolging komt.

Minister Hugo de Jonge (Volksgezondheid) heeft eerder al opdracht gegeven voor een onderzoek naar de stijging van het aantal euthanasiezaken in de jaren tot en met 2017, en in dit onderzoek wordt nu ook de daling uit 2018 meegenomen. Voor de zomer verwacht de bewindsman de uitkomsten. <

 

 

Reacties uitgeschakeld voor Artsen melden niet altijd alle feiten over euthanasie

Type uw zoekwoord in onderstaand veld. Druk hierna op enter/return om te zoeken

Spring naar toolbar