MC, 22 oktober 2019, auteur: Jannes H Mulder, ex-internist-oncoloog Rotterdam.
Aanvankelijk leek de glijdende schaal en het hellende vlak waarop euthanasie zich bevond, retoriek. Met de kennis van nu blijkt er wel degelijk een glijdende euthanasie-schaal te zijn. We zijn opgeschoven van terminale patiënten met kanker via patiënten met ernstige aandoeningen naar mensen wiens leven voltooid is. Achteraf zie ik ook een hellend medisch vlak dat zich zelfs wil richten op levensproblemen.
In deze Nederlandse euthanasie-bubble wordt de arts – héél opvallend – verantwoordelijk voor de dood van een ander, terwijl die ander zijn of haar verantwoordelijkheid zelf hoort te dragen. Wat mij ook ziende blind maakte zijn de films en TV-uitzendingen over euthanasie vol zelfrechtvaardiging.
U kunt het artikel hier verder lezen.