Els van Wijngaarden deed onderzoek naar de groep 75-plussers die D66 met een voltooidlevenwet wil helpen. Daaruit bleek dat de doodswens werd versterkt door onder meer afhankelijkheid van anderen, piekeren, lichamelijke en geestelijke aftakeling, gezondheidsproblemen en eenzaamheid. De doodswens was ook veranderlijk en de intensiteit wisselde sterk. Verder bleek dat een flink deel van de 75-plussers met een aanhoudende doodswens buiten beeld blijft van zorgverleners, omdat zij niet over hun doodswens spreken. Dit kan tijdige ondersteuning in de weg staan. Weten wat de betekenis en de aard van de doodswens is, is wezenlijk om de achtergrond te begrijpen en de onderliggende behoeften te kennen.
In een artikel van NRC toont Van Wijngaarden zich kritisch: “Het gaat om een kwetsbare groep mensen.”