De Volkskrant 19 april 2019, door Ellen Visser.
Dit artikel gaat over een vraag van de ouders van een pasgeboren ernstig ziek kind naar levensbeëindiging.
Sinds 1 februari 2016 is de Regeling beoordelingscommissie late zwangerschapsafbreking en levensbeëindiging bij pasgeborenen ingegaan. Zowel bij categorie 2 als bij levensbeëindiging van pasgeborenen toetst de commissie de zorgvuldigheid van het handelen van de arts. De commissie zendt haar oordeel aan het College van procureurs-generaal van het OM. Het college betrekt het oordeel van de commissie in haar besluit om al dan niet een strafrechtelijk onderzoek in te stellen en/of tot vervolging over te gaan.[red.]
Medische experts over de patiënt die hun kijk op het vak veranderde. Deze week: kinderarts Eduard Verhagen (56).
‘Ze was geboren met blaren op haar armen, benen en buik en het was ons al snel duidelijk dat haar vooruitzichten slecht waren. Haar huid was zo teer dat die bij de minste aanraking losliet, het gevolg van een zeldzame ziekte die niet te genezen viel. De huid raakte ontstoken, er zouden levensbedreigende infecties ontstaan. Omdat ze slecht dronk, had ze in een ander ziekenhuis een voedingssonde gekregen en dat bleek achteraf geen goede keuze. Ook de slijmvliezen waren aangetast, in haar slokdarm waren overal wondjes ontstaan.
U kunt dit artikel verder lezen via deze link.
Eerdere afleveringen van deze rubriek zijn gebundeld in “Die ene patiënt” (Ambo Anthos, € 16,99).