Zwangerschapsafbreking tot 24 weken (Abortus)

Abortusgrens staat opnieuw ter discussie

Bijna veertig jaar geleden trad de Wet afbreking Zwangerschap (WAZ) in werking na een langslepende discussie en maakte zo abortus voor elke zwangere vrouw – onder voorwaarden – mogelijk. Maar…

Bijna veertig jaar geleden trad de Wet afbreking Zwangerschap (WAZ) in werking na een langslepende discussie en maakte zo abortus voor elke zwangere vrouw – onder voorwaarden – mogelijk. Maar de overheid komt echter steeds meer onder druk te staan vanwege haar beleid ten aanzien van de abortusgrens.

Abortus is namelijk mogelijk tot 24 weken zwangerschap. Deze grens is echter gebaseerd op de stand van de medische wetenschap van eind jaren zeventig. Op basis van de kennis van toen ging men er namelijk van uit dat een kind onder de 24 weken niet levensvatbaar was. Deze grens is daarna nooit meer aangepast.

In strijd met het Wetboek van Strafrecht

In 2014 organiseerde JPV al een symposium over de abortusgrens, getiteld ‘Is de abortusgrens nog wel verdedigbaar?’. Eén van de toenmalige bestuursleden, mr. Don Ceder, schreef er destijds een artikel over voor Pro Vita Humana. Hij had gekeken gedaan naar de rechtsgeschiedenis en wetshistorie van de abortuswetgeving en de toenmalige stand van de medische wetenschap op het gebied van de neonatologie. Al deze elementen zijn essentieel, zo stelde hij, om tot een juist oordeel te kunnen komen en de probleemstelling te kunnen beantwoorden. Ceder concludeerde dat de afgelopen decennia is nagelaten het beleid aan te passen, waardoor het momenteel mogelijk is dat potentieel levensvatbare ongeboren kinderen in Nederland worden geaborteerd. Dit is volgens hem in strijd met het Wetboek van Strafrecht en de rechtsbescherming van het ongeboren leven.

Ook nu klinkt er weer kritiek op de abortusgrens. Zo legt de organisatie NPV in het filmpje hieronder uit waarom deze teruggedrongen moet worden.

Reacties uitgeschakeld voor Abortusgrens staat opnieuw ter discussie

‘Verlaag de 24-wekengrens voor abortus’

In Nederland is abortus mogelijk tot 24 weken. Stel die grens bij nu baby’s eerder levensvatbaar zijn. Dat betoogt Elise van Hoek van de christelijke patiëntvereniging NPV|Zorg voor het leven…

In Nederland is abortus mogelijk tot 24 weken. Stel die grens bij nu baby’s eerder levensvatbaar zijn. Dat betoogt Elise van Hoek van de christelijke patiëntvereniging NPV|Zorg voor het leven in een opiniestuk in de Volkskrant.

Van Hoek schrijft: ” Met de 24-wekengrens voor zwangerschapsafbreking is Nederland uniek in de Europese Unie. Deze grens knelt, omdat vanaf deze termijn ook alles in het werk wordt gesteld om een vroeggeboren baby te helpen. Wereldwijd is er inmiddels een toenemend aantal baby’s die spontaan worden geboren voor 24 weken en overleven.”

Grens is verouderd

De grens van 24-weken is ook verouderd. “Deze grens stamt uit de tijd dat vroeg-geboren baby’s vanaf 26 weken behandeld werden. Veiligheidshalve ging de wetgever daar wat onder zitten. De grens werd gelegd bij de ‘huidige stand van de wetenschap’, eind jaren zeventig van de vorige eeuw, waarbij kinderen onder de 24 weken niet levensvatbaar werden geacht.”

Foetus van 18 weken oefent met ademen, zuigen en slikken

Maar inmiddels is er veel bekend over de ontwikkeling van de ongeborene. “Zo is een foetus van 18 weken zo groot als een paprika en oefent hij met ademen, zuigen en slikken. Zijn bewegingen zijn steeds soepeler en vloeiender. Hij kan zijn tenen en vingers te sturen, fronsen en grimassen maken. Op de echo is te zien of het een jongen of meisje is.”

Deze zomer kwam de Tweede evaluatie Wet afbreking zwangerschap uit en afgelopen donderdag werden de uitkomsten behandeld in de Tweede Kamer .

Lees hier het hele opiniestuk.

 

Reacties uitgeschakeld voor ‘Verlaag de 24-wekengrens voor abortus’

‘Platform is te verhullend in flyer over abortus’

Nederlands Dagblad, 16 november 2019. Auteur: Rick Moeliker, redacteur. Het gesprek over abortus heropenen, dat is wat de organisatie achter de Week van het Leven voor ogen heeft. Draagt een…

Nederlands Dagblad, 16 november 2019. Auteur: Rick Moeliker, redacteur.

Het gesprek over abortus heropenen, dat is wat de organisatie achter de Week van het Leven voor ogen heeft. Draagt een huis-aan-huisfolder die wijst op ‘de verdrietige realiteit achter abortus’ hieraan bij? ‘Als je een gesprek wilt voeren over abortus, moet je duidelijk zijn over wie je bent en wat je wilt.’

We moeten het als samenleving niet gewoon gaan vinden dat er elk jaar dertigduizend abortussen plaatsvinden, vindt Diederik van Dijk. Hij is voorzitter van het Platform Zorg voor Leven en één van de drijvende krachten achter de Week van het Leven. Zorg voor Leven slaagde erin al ruim voor deze week begon de aandacht op zich te vestigen door een huis-aan-huisfolder aan te kondigen waarin wordt gewezen op ‘de verdrietige realiteit achter abortus’. Het Platform bedoelt hier naar eigen zeggen mee dat vrouwen soms voor een abortus kiezen vanwege de druk die op ze wordt uitgeoefend door hun partner of familie, door geldzorgen, relatieproblemen of omdat ze niet bekend zijn met de alternatieven.

Zie hier het gehele artikel.

Reacties uitgeschakeld voor ‘Platform is te verhullend in flyer over abortus’

‘Geen abortusdebat over extreme situaties’

Nederlands Dagblad, 23 oktober 2019. Auteur: Hans-Lucas Zuurman, redacteur. In De Basiliek in Veenendaal gaat vanavond de christelijke antiabortusfilm Unplanned in première. Is het debat over abortus in Nederland toe…

Nederlands Dagblad, 23 oktober 2019. Auteur: Hans-Lucas Zuurman, redacteur.

In De Basiliek in Veenendaal gaat vanavond de christelijke antiabortusfilm Unplanned in première. Is het debat over abortus in Nederland toe aan zo’n film? ‘Blijf weg uit praten over extremen, pas dan kun je debatteren’, adviseert cultuurtheoloog Frank Bosman.

Veenendaal

Unplanned vertelt het waargebeurde levensverhaal van Abby Johnson. Acht jaar lang runde ze een abortuskliniek in Amerika. Toen ze getuige was van een abortus bij een jonge vrouw, besloot ze te stoppen. Ze werd fel tegenstander van het afbreken van ongewenste zwangerschappen en sloot zich aan bij een prolife-organisatie. De film is de komende tijd te zien in bioscopen in onder meer Groningen, Hilversum, Apeldoorn, Vlaardingen en Alphen aan den Rijn, meldt Kees van Helden van prolife-organisatie Schreeuw om Leven. Samen met de Belgische prolife-organisatie ProVita en uitgeverij NEEMA regelde zijn stichting de vertoningsrechten van de film voor de Benelux.

U kunt dit artikel hier lezen.

Reacties uitgeschakeld voor ‘Geen abortusdebat over extreme situaties’

Tijd voor een nieuw abortusdebat dat het gevoel overstijgt

OPINIE door mr. Marie-Thérèse Hengst. Dit artikel verscheen eerder op 24 mei 2019 in Katholiek Nieuwsblad – zie www.katholieknieuwsblad.nl. Dat ouders levenloos geboren kinderen in het bevolkingsregister kunnen laten inschrijven,…

OPINIE door mr. Marie-Thérèse Hengst. Dit artikel verscheen eerder op 24 mei 2019 in Katholiek Nieuwsblad – zie www.katholieknieuwsblad.nl.

Dat ouders levenloos geboren kinderen in het bevolkingsregister kunnen laten inschrijven, zou onze kijk op de beschermwaardigheid van het leven moeten veranderen. Het debat daarover zou het niveau van het gevoel moeten overstijgen.

De 28-jarige Yara was vorige week weer in het nieuws. Zij liet onlangs haar geaborteerde kindje inschrijven in het bevolkingsregister. Dit was mogelijk door een recente wetswijziging, waardoor ouders hun levenloos geboren kinderen mogen laten inschrijven. Juristenvereniging Pro Vita vindt het een goede ontwikkeling dat de wetgever op deze manier rouwende ouders tegemoetkomt.

Troost

Uit de uitzending van NieuwLicht van 22 april bleek ook hoeveel troost de inschrijving geeft aan ouders die hun kindje verloren hebben. Toch roept de inschrijving van het geaborteerde kindje van Yara ook vragen op. Want hoe denken we nu over het ongeboren menselijk leven? Welke (juridische) waarde hechten we daaraan?

Tegenstrijdigheid

De overheid heeft in elk geval geen eenduidige visie op het ongeboren leven. Want op grond van de abortuswet kunnen ongeborenen een anonieme dood sterven. Maar op grond van de nieuwe regels erkent de overheid datzelfde kindje als mens door een inschrijving in het bevolkingsregister. Hoe verenigen we deze erkenning van het mens-zijn met de anonieme dood door abortus? Wat zegt dat over onze visie op het ongeboren leven?

Nogmaals, we zijn erg blij met de nieuwe regels en dat ook vrouwen die een abortus ondergingen er gebruik van kunnen maken. Maar de tegenstrijdigheid van de twee wetten vraagt om een hernieuwd debat over de beschermwaardigheid en de rechtsbescherming van het ongeboren leven.

Gevoelskwesties?

We hopen dat met een hernieuwd debat verder wordt gekeken dan gevoel. Want hoewel gevoelens belangrijk zijn en gerespecteerd moeten worden, mogen we ethische vraagstukken niet alleen daarvan laten afhangen.

De wetgever laat nu de bewuste wetgeving – en dus de waarde van het ongeboren leven – vooral afhangen van de wensen en gevoelens van burgers, en niet van een bepaalde uitgedachte visie of ethiek. Iets dat D66-Tweede Kamerlid Vera Bergkamp ook erkende. Volgens haar waren de nieuwe regels over de inschrijving van levenloos geboren kinderen “gebaseerd op het gevoel dat ouders kunnen hebben”.

Ook de abortuswet kwam voort uit wensen van de bevolking. Maar als de overheid wetten aanneemt die alleen zijn gebaseerd op gevoel, reduceren we belangrijke ethische kwesties – waarvan mensenlevens afhangen – dan niet tot gevoelskwesties?

Evenwicht

Laten we daarom als samenleving nadenken over hoe we de meest kwetsbare mensenlevens kunnen beschermen, overigens zonder afbreuk te doen aan de bescherming van (ongewenst) zwangere vrouwen. Want met de mogelijkheid om levenloos geboren en geaborteerde baby’s in te schrijven, zit de overheid naar ons idee op het spoor van erkenning van het mens-zijn van ongeborenen.

Evaluatie van de abortuswet

Wij moedigen de overheid dan ook aan deze impliciete erkenning door te zetten naar een betere bescherming van het ongeboren leven. Dat kan bijvoorbeeld tijdens de evaluatie van de abortuswet die komend jaar plaatsvindt. Die zou als doel moeten hebben evenwicht te brengen in de bescherming van het ongeboren leven en die van de ongewenst zwangere vrouw.

Mr. Marie-Thérèse Hengst is bestuurslid van Juristenvereniging Pro Vita. 

Reacties uitgeschakeld voor Tijd voor een nieuw abortusdebat dat het gevoel overstijgt

De registratie van een geaborteerde foetus

Nederlands Juristenblad (NJB), blog 29 april 2019, door Lisette ten Haaf.   Lisette ten Haaf is docent Rechtstheorie aan de Universiteit Utrecht en promoveert aan de VU op de juridische status…

Nederlands Juristenblad (NJB), blog 29 april 2019, door Lisette ten Haaf.  

Lisette ten Haaf is docent Rechtstheorie aan de Universiteit Utrecht en promoveert aan de VU op de juridische status van het toekomstige kind en de regulering van voortplanting.

Ten Haaf schreef haar opinie naar aanleiding van de inschrijving van een geaborteerde foetus in het bevolkingsregister. In de uitzending daarover van het EO-programma NieuwLicht van 22 april j.l. vertelt de advocaat die betrokken was bij de inschrijving, dat door de registratie de overheid de geaborteerde foetus als mens beschouwt. Maar dat is een voorbarige conclusie volgens Ten Haaf. In haar opinie legt ze uit waarom.

Lees het hele stuk hier.

 

 

 

Reacties uitgeschakeld voor De registratie van een geaborteerde foetus

Yara maakt duidelijk dat abortus over beëindigen mensenleven gaat

Reformatorisch Dagblad 24 april 2019, door hoofdredactie. De Evangelische Omroep heeft beslist iets losgemaakt met de uitzending van het programma NieuwLicht van deze week. Daarin staat de ingrijpende en emotionele…

Reformatorisch Dagblad 24 april 2019, door hoofdredactie.

De Evangelische Omroep heeft beslist iets losgemaakt met de uitzending van het programma NieuwLicht van deze week. Daarin staat de ingrijpende en emotionele ervaring centraal van twee vrouwen die tijdens de zwangerschap hun kind verloren.

Over een kind dat dood ter wereld komt, zegt het Burgerlijk Wetboek dat het wordt geacht nooit te hebben bestaan. Dat is pijnlijke juristentaal die schuurt met de beleving van de ouders. Drie moeders legden zich er in 2015 niet bij neer dat deze kinderen op geen enkele wijze werden opgenomen in de basisregistratie personen en begonnen handtekeningen te verzamelen voor hun petitie ”Ik wil ook in het BRP”.

De afloop is bekend. De Tweede Kamer droeg het kabinet-Rutte II op uit te zoeken met welke (symbolische) wetswijzing er recht kon worden gedaan aan de diepe wens van deze vrouwen. Uiteindelijk was het staatssecretaris Knops van Rutte III die vorig jaar in beide Kamers steun wist te verwerven voor een voor alle partijen bevredigende, nieuwe regeling.

Omdat er bij een levenloos geboren kind in juridische zin geen sprake is van een geboorte (het kind is geen rechtssubject), kan het jongetje of meisje niet met een eigen persoonslijst in het bevolkingsregister worden opgenomen. Wel kan het dankzij de petitie sinds dit jaar worden bijgeschreven op de persoonslijst van de ouders, waarmee het ook zichtbaar is op MijnOverheid.nl en op uittreksels van de BRP.

Over dan maar tot de orde van de dag? Toch niet helemaal, want toen de EO vrijdag aankondigde dat de uitzending van maandag mede zou gaan over Yara die haar geaborteerde kind had laten registeren, trok dat breed de aandacht. Een moeder die besefte door een abortus niet iets, maar iemand te zijn kwijtgeraakt; dat raakte ook bij seculiere media een snaar.

Voor alle duidelijkheid: het was een bewuste keus van de wetgever om ook vrouwen zoals Yara te laten vallen onder de reikwijdte van de wet. Deze stelt bewust geen voor een individuele rouwexpressie maximaal te eerbiedigen. Daarmee is Yara’s keuze dus deels een individuele gevoelskwestie eisen aan de zwangerschapsduur of de overlijdensoorzaak om zo de ruimte. Toch is er meer.

Als elke vrouw die een abortus heeft ondergaan, het recht heeft haar ongeboren kind met naam en al te laten bijschrijven op haar persoonslijst, wordt het op zijn zachtst gezegd een beetje ingewikkeld om staande te houden dat een zwangerschapsafbreking niet meer behelst dan het laten verwijderen van een klompje cellen. Niet voor niets benadrukt de memorie van toelichting op de nieuwe wet dat de ouders door gebruik te maken van de nieuwe regels recht doen aan „het feit” dat deze kinderen voor de geboorte hebben geleefd.

Wie dat op zich laat inwerken, heeft dus hoe dan ook stof te over om los van zijn levensovertuiging de Nederlandse abortuspraktijk nog eens kritisch te bezien. Dit is meer dan een gevoelskwestie.

Reacties uitgeschakeld voor Yara maakt duidelijk dat abortus over beëindigen mensenleven gaat

Hoe Yara’s kind na abortus werd erkend

Reformatorisch Dagblad 20 april 2019, door  Jakko Gunst. Sinds begin dit jaar kunnen voor de geboorte overleden kinderen officieel worden geregistreerd bij de burgerlijke stand. Ook de allerkleinsten die overleden…

Reformatorisch Dagblad 20 april 2019, door  Jakko Gunst.

Sinds begin dit jaar kunnen voor de geboorte overleden kinderen officieel worden geregistreerd bij de burgerlijke stand. Ook de allerkleinsten die overleden doordat de zwangerschap in een abortuskliniek werd afgebroken, zo blijkt nu.

Nee, alledaags was de juridische vraag die advocaat Don Ceder onlangs onderzocht zeker niet. „Kan ik mijn geaborteerde kindje laten inschrijven in het bevolkingsregister?”, vroeg moeder Yara. Na veertien zwangerschapsweken had ze in een Amsterdamse kliniek een abortus ondergaan. „Ze had gehoord dat de Wet basisregistratie personen (Wet brp) was aangepast en zou het een mooie aanvulling vinden op de rouwverwerking, maar wist niet precies wie er onder de nieuwe regelgeving vielen”, blikt Ceder terug.

De wet werd gewijzigd nadat 82.000 burgers hun handtekening hadden gezet onder de petitie ”Ik wil ook in het BRP!” Het initiatief daarvoor werd genomen door moeders die erkenning zochten voor hun levenloos geboren kind.

Ceder ploos de wetsgeschiedenis uit en ontdekte dat er sprake was van ruim opgestelde regels. Rouwende moeders kunnen de geboorte aangeven, ongeacht het geboortejaar. Op de akte komt de toevoeging “levenloos” te staan. Daarna kan het kind worden bijgeschreven op de persoonslijst van de verzoekende ouder, zodat het zichtbaar is op MijnOverheid.nl en op uittreksels van de BRP.

De persoonlijke wens van de ouder staat bij dit alles voorop, zo laten de parlementaire stukken duidelijk zien. De zwangerschapsduur doet voor de registratiemogelijkheid niet ter zake, de overlijdensoorzaak evenmin.

Ook Yara kreeg de geboorteakte mét toevoeging, blikt Ceder terug. „Aan de balie van het gemeentehuis in Amsterdam ontmoette zij vooral begrip. Ze werd gecondoleerd met het verlies.”

De gemeente waar ze woont, in het midden van het land, heeft de naam van het kindje inmiddels aan Yara’s persoonsgegevens toegevoegd.

Een memorabel moment? Ceder, tevens ChristenUnie-raadslid in Amsterdam, zou het in elk geval positief waarderen als het verhaal breder bekendheid krijgt, en mensen aan het nadenken zet, zegt hij. „Deze wetswijziging is voor alle moeders die ermee te maken krijgen natuurlijk meer dan een formaliteit. Dit draait om erkenning en waardering, voor hun rouw én voor het kind dat ze bij zich hebben gedragen. Bij mij persoonlijk riep het ook de vraag op: Maar wat betekent dit nu voor hoe we kijken naar het ongeboren leven, ook bij bijvoorbeeld abortus?”

In de media gaat veel aandacht gaat uit naar de spaarzame, publieke botsingen die er soms nog zijn tussen prochoice- en prolifebetogers, aldus de jurist en politicus. „Maar afgezien daarvan zit het maatschappelijk debat over abortus eigenlijk muurvast, terwijl iedereen in het verhaal van Yara ook de ongemakkelijke kanten ziet.”

Doordat de overlijdensoorzaak voor de Wet bpr niet terzake doet, zegt de wetgever min of meer dat ook het geaborteerde kind er recht op heeft om uit de vergetelheid te worden gehaald, zegt Ceder. „Moeders zoals Yara zijn niet iets, maar iemand kwijtgeraakt.”

Hij hoopt dat verhalen zoals die van haar openingen bieden om het gevoelige abortusthema weer een plekje te geven op de maatschappelijke agenda. „Wie weet, komen alle partijen tot de slotsom dat we toch niet zo consistent met onze waardering voor het ongeboren leven zijn omgegaan als we dachten, en dat we moeders als Yara met hun kind niet in de steek mogen laten. Voor de politiek zou dat een signaal zijn om na het aanpassen van de Wet persoonsregistratie ook nog eens te kijken naar de abortuswet.”

Yara (een pseudoniem vanwege de privacy) komt maandagavond vanaf 22.45 uur uitgebreid aan het woord in het EO-programma NieuwLicht op NPO 2.

 

Reacties uitgeschakeld voor Hoe Yara’s kind na abortus werd erkend

Foetus na abortus ingeschreven in bevolkingsregister

NOS: Zaterdag 20 april 2019, binnenland. De NOS berichtte op 20 april 2019 dat  – voor zover bekend – voor het eerst een foetus na een abortus is ingeschreven als…

NOS: Zaterdag 20 april 2019, binnenland.

De NOS berichtte op 20 april 2019 dat  – voor zover bekend – voor het eerst een foetus na een abortus is ingeschreven als persoon in de Basisregistratie Personen (BRP). Een vrouw met spijt van abortus wilde dit graag en met hulp van een advocaat is het haar gelukt. Dat meldde het EO-programma NieuwLicht.

Lees hier verder.

Reacties uitgeschakeld voor Foetus na abortus ingeschreven in bevolkingsregister

Stijging aantal abortussen om afwijking

NPV, 8 februari 2019. Interview NPV-directeur Diederik van Dijk. In 2017 kozen 1.152 vrouwen voor abortus omdat hun kind een afwijking had. In 2016 waren dat er 1.011. Dat blijkt uit…

NPV, 8 februari 2019. Interview NPV-directeur Diederik van Dijk.

In 2017 kozen 1.152 vrouwen voor abortus omdat hun kind een afwijking had. In 2016 waren dat er 1.011. Dat blijkt uit de nieuwste abortuscijfers van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) van het ministerie van VWS). Vrouwen krijgen vanaf 2007 de 20 wekenecho  en sinds 2017 de NIPT aangeboden.

Sinds 2011 wordt geregistreerd of een zwangerschapsafbreking plaatsvindt na prenataal onderzoek. NPV-directeur Diederik van Dijk: We weten niet wat de reden is dat ouders voor afbreken kiezen. Gaat het om het syndroom van Down, een open rug, een hartafwijking? Zeker nu sprake is van een toename, is registratie van levensbelang. Aan de hand van die informatie kan counseling en hulpverlening verbeterd worden.’

Toen in 2007 de 20 wekenecho werd ingevoerd, was deze bedoeld om te screenen op neurale buisdefecten (de meest bekende is een ‘open rug’). In de praktijk is de echo uitgegroeid tot een veel breder onderzoek naar afwijkingen. Het aantal zwangerschappen die worden afgebroken tussen de 20e en 24e week van de zwangerschap is sinds de invoering van deze echo gestegen. De NIPT is ingevoerd om te screening op trisomie 13, 18 en 21. Er zijn echter steeds meer ziekten op te sporen met DNA-tests tijdens de zwangerschap.

Van Dijk: ‘Medisch onderzoek zou niet aangeboden moeten worden aan vrouwen en ongeboren baby’s die in beginsel geen gezondheidsproblemen hebben. Prenataal onderzoek zou gereserveerd moeten blijven voor vrouwen met een verhoogd risico en op een passend moment in de zwangerschap aangeboden moeten worden – waarbij niet de abortusgrens, maar goede ondersteuning, begeleiding en (soms) behandeling leidend moeten zijn.’

Reacties uitgeschakeld voor Stijging aantal abortussen om afwijking

Type uw zoekwoord in onderstaand veld. Druk hierna op enter/return om te zoeken

Spring naar toolbar