Abortus

EHRM oordeelt abortuswet in strijd met recht op privéleven

Op 14 december 2023 werd de beslissing van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in de zaak M.L. tegen Polen gepubliceerd. Hierin werd Polen veroordeeld voor…

Op 14 december 2023 werd de beslissing van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in de zaak M.L. tegen Polen gepubliceerd. Hierin werd Polen veroordeeld voor schending van artikel 8 van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (Recht op eerbiediging van privéleven, familie- en gezinsleven) en onder meer vanwege de twijfelachtige samenstelling van het Constitutionele Hof.

De casus

De zaak ging over een zwangere vrouw die wilde haar kind aborteren die volgens artsen het syndroom van Down had. De Poolse wet van 1993 stond abortus toe in het geval van foetale afwijkingen. Maar deze reden voor een abortus werd in 2020 verboden door een uitspraak van het Grondwettelijk Hof. In deze uitspraak stond dat abortus op grond van een handicap werd beschouwd als een “eugenetische” praktijk en was daarom ongrondwettelijk). Als gevolg hiervan onderging de zwangere vrouw een abortus in een privékliniek in Nederland.

Het EHRM oordeelde dat er sprake is van een schending van artikel 8. Het Hof wijst hiervoor op het brede concept van het privéleven in de zin van artikel 8, met inbegrip van het recht op persoonlijke autonomie en op fysieke en psychologische integriteit. Mede daarom vond het Hof dat het verbod op zwangerschapsafbreking op grond van een foetale afwijking om redenen van gezondheid en welzijn neerkomt op een inmenging op het recht op eerbiediging van het privéleven van de vrouw.

Het Hof wees er ook op dat de beslissing van het Poolse Constitutionele Hof is aangetast door een eerder probleem van de benoeming van rechters en dat bijgevolg alleen de tekst van 1993, die de zwangerschapsafbreking toestaat, wet is.

Geen recht op abortus (eugenetisch of niet)

De redenering van het Hof mag niet worden gemanipuleerd: het EHRM herinnerde eraan dat artikel 8 niet kan worden geïnterpreteerd als een recht op abortus (para. 94). Het Hof voegde daaraan toe dat “niet elke regeling met betrekking tot de zwangerschapsafbreking inmenging vormt in het recht van de moeder op eerbiediging van haar privéleven”. (para. 153).

Afwijkende meningen rechters

Bij de uitspraak van het EHRM waren er twee rechters met een afwijkende mening. Deze verklaarden onder meer dat “in een democratische samenleving de voorkeur moet worden gegeven aan een meer inclusieve benadering, en deze genetische diversiteit moet niet worden gezien als een bedreiging, maar als een mogelijke bron van verrijking”. De rechters betreuren deze veroordeling van Polen door het EHRM dat bevestigt dat “het onmiddellijke vonnis zal bijdragen tot het versterken van de vooroordelen tegen de uiterst kwetsbare klasse van personen met trisomie 21 en hen negatief stereotypeert als een last voor hun families“.

De uitspraak is niet in lijn met een standpunt dat het VN-Comité voor de rechten van personen met een handicap (CRPD) eerder innam en waarin het zijn “bezorgdheid geuit over de devaluatie van personen met een handicap door middel van beleid dat een vooroordeel heeft tegen mensen met lichamelijke handicap (‘ableisme’) en praktijken die ten grondslag liggen aan prenatale genetische screening op foetale stoornissen, met name met betrekking tot trisomie-21″ (2021).

Reacties uitgeschakeld voor EHRM oordeelt abortuswet in strijd met recht op privéleven

‘Afschaffing bedenktijd gaat voorbij aan praktijk bij keuze over abortus’

D66 gaat voorbij aan de praktijk bij het maken van een keuze over abortus, met het wetsvoorstel om de bedenktijd af te schaffen. Een op de zes vrouwen twijfelt en…

D66 gaat voorbij aan de praktijk bij het maken van een keuze over abortus, met het wetsvoorstel om de bedenktijd af te schaffen. Een op de zes vrouwen twijfelt en een gesprek met de huisarts helpt om een passende keuze te maken. Dat zeggen Edward Groenenboom (huisarts te Sommelsdijk) en Aart van Wolfswinkel (huisarts te Hellevoetsluis) in Trouw.

Ze reageren daarbij op het wetsvoorstel van D66 om de bedenktijd van vijf dagen uit de Wet afbreking zwangerschap (Wafz) te schrappen. Volgens de artsen zet het voorstel de hulpverlening bij een abortusverzoek onterecht onder druk. Hulpverlening waarbij de huisarts een belangrijke rol speelt. Ook schrijven ze dat tijd “onmisbaar” is bij een zorgvuldige keuze over abortus. Ze putten hierbij uit hun eigen ervaring.

Lees hier hun hele opiniestuk.

 

Reacties uitgeschakeld voor ‘Afschaffing bedenktijd gaat voorbij aan praktijk bij keuze over abortus’

Abortusgrens staat opnieuw ter discussie

Bijna veertig jaar geleden trad de Wet afbreking Zwangerschap (WAZ) in werking na een langslepende discussie en maakte zo abortus voor elke zwangere vrouw – onder voorwaarden – mogelijk. Maar…

Bijna veertig jaar geleden trad de Wet afbreking Zwangerschap (WAZ) in werking na een langslepende discussie en maakte zo abortus voor elke zwangere vrouw – onder voorwaarden – mogelijk. Maar de overheid komt echter steeds meer onder druk te staan vanwege haar beleid ten aanzien van de abortusgrens.

Abortus is namelijk mogelijk tot 24 weken zwangerschap. Deze grens is echter gebaseerd op de stand van de medische wetenschap van eind jaren zeventig. Op basis van de kennis van toen ging men er namelijk van uit dat een kind onder de 24 weken niet levensvatbaar was. Deze grens is daarna nooit meer aangepast.

In strijd met het Wetboek van Strafrecht

In 2014 organiseerde JPV al een symposium over de abortusgrens, getiteld ‘Is de abortusgrens nog wel verdedigbaar?’. Eén van de toenmalige bestuursleden, mr. Don Ceder, schreef er destijds een artikel over voor Pro Vita Humana. Hij had gekeken gedaan naar de rechtsgeschiedenis en wetshistorie van de abortuswetgeving en de toenmalige stand van de medische wetenschap op het gebied van de neonatologie. Al deze elementen zijn essentieel, zo stelde hij, om tot een juist oordeel te kunnen komen en de probleemstelling te kunnen beantwoorden. Ceder concludeerde dat de afgelopen decennia is nagelaten het beleid aan te passen, waardoor het momenteel mogelijk is dat potentieel levensvatbare ongeboren kinderen in Nederland worden geaborteerd. Dit is volgens hem in strijd met het Wetboek van Strafrecht en de rechtsbescherming van het ongeboren leven.

Ook nu klinkt er weer kritiek op de abortusgrens. Zo legt de organisatie NPV in het filmpje hieronder uit waarom deze teruggedrongen moet worden.

Reacties uitgeschakeld voor Abortusgrens staat opnieuw ter discussie

Siriz heeft nieuw bestuurslid: Linda Wensink

Siriz heeft sinds 1 april een nieuwe bestuurder: Linda Wensink. Zij volgt daarmee Ronald Zoutendijk op. Wensink is van oorsprong verpleegkundige en wetenschappelijk opgeleid binnen de gezondheidszorg. Ze heeft een…

Siriz heeft sinds 1 april een nieuwe bestuurder: Linda Wensink. Zij volgt daarmee Ronald Zoutendijk op.

Wensink is van oorsprong verpleegkundige en wetenschappelijk opgeleid binnen de gezondheidszorg. Ze heeft een brede ervaring in bestuur, management en coaching van zorgorganisaties. De afgelopen jaren was zij bestuurder van de Hervormde Stichting Sonneburgh, een organisatie in de ouderenzorg in Rotterdam.

Maaike Harmsen, waarnemend voorzitter Raad van Toezicht, over Wensink: “Wij zien in Linda Wensink een waardevolle toevoeging voor de organisatie vanwege haar ruime ervaring in het besturen van diverse zorginstellingen. Haar deskundigheid, gedrevenheid en mensgericht leiderschap geven ons het volste vertrouwen dat zij, samen met beroepskrachten en vrijwilligers, een vervolg kan geven aan het fundament dat de afgelopen jaren is gelegd.”

Lees hier het hele persbericht.

Reacties uitgeschakeld voor Siriz heeft nieuw bestuurslid: Linda Wensink

The March for Life: hoe de Amerikaanse Pro-Life-beweging strijdt voor het leven

Door mr. Patrick Garré De heer Garré is jurist bij de Federale Overheidsdienst Sociale Zekerheid Sinds 1973 komen in de Amerikaanse hoofdstad Washington DC jaarlijks tienduizenden mensen samen voor de…

Door mr. Patrick Garré
De heer Garré is jurist bij de Federale Overheidsdienst Sociale Zekerheid

Sinds 1973 komen in de Amerikaanse hoofdstad Washington DC jaarlijks tienduizenden mensen samen voor de March for Life. Deze manifestatie start aan de National Mall, loopt langs de belangrijke Constitution Avenue en eindigt aan de trappen van het federale Hooggerechtshof, de hoogste rechterlijke macht van de Verenigde Staten. Blank, zwart, latino of Aziaat, gelovig of niet, allemaal komen ze op voor de rechten en de bescherming van het ongeboren leven. Opvallend veel jongeren, al dan niet met hun klasgenoten, en jonge vrouwen nemen deel aan deze grootste pro-life-manifestatie op nationaal en zelfs op internationaal niveau. Daarnaast vindt er een beurs plaats waar de belangrijkste pro-life organisaties hun werking voorstellen aan elkaar en aan het grote publiek.

De aanleiding

De keuze om eind januari samen te komen is niet toevallig: op 22 januari 1973 werd abortus in de VS gelegaliseerd door de historische uitspraak Roe vs Wade.[1] Het Amerikaanse Hooggerechtshof oordeelde toen dat de restricties of een totaal verbod van verschillende individuele staten ongrondwettelijk waren. Abortus is in de VS vanaf die datum toegestaan, gebaseerd op het grondwettelijk recht op privacy. Dit arrest was een dieptepunt dat de aanleiding vormde voor de verschillende pro-life-bewegingen om elk jaar bij het Amerikaanse Hooggerechtshof te demonstreren voor de bescherming van het ongeboren leven. In de jaren ‘60 en ‘70 waren het vooral katholieke organisaties die het protest leidden,[2] maar kleine groepen evangelische christenen sloten zich daarbij aan en zijn nu vaak de drijvende kracht van het verzet tegen zwangerschapsafbreking.

Grote verscheidenheid

Pro-Life wordt in Europa vaak geassocieerd met conservatieve, religieus-geïnspireerde bewegingen.  De meeste organisaties vinden hun oorsprong in religieuze gemeenschappen, in de eerste plaats  in de katholieke middens. In  de VS zijn talrijke pro-life bewegingen actief, zowel op federaal niveau – zoals Life Chain, Care Net en the National Right to Life Committee –en als in de afzonderlijk staten.[3] Daarnaast beklemtonen een aantal kleinere groeperingen (zoals Rehumanize International[4]) hun ideologische neutraliteit en staan ze voor een holistische visie , waarbij de strijd tegen euthanasie en abortus, maar ook tegen armoede, de doodstraf, discriminatie of klimaatverandering één geheel vormen.

Veruit de grootste organisatie uit het pro-choice kamp is Planned Parenthood, een non-profitorganisatie die reproductieve gezondheidszorg aanbiedt in de Verenigde Staten en over de hele wereld. Deze machtige groepering en belangrijke financier van de Democratische verkiezingscampagnes beschouwt abortus als een onderdeel van de reproductieve rechten waarbij enkel de vrouw bepaalt of ze al dan niet de zwangerschap wenst af te breken.[5]

Trump als pro-life president

Sinds het aantreden van de vorige president, Donald Trump, worstelden heel wat pro-life bewegingen met zijn beleidskeuzes. Vóór de bekendmaking van zijn kandidatuur, had hij zich zelfs meermaals uitgesproken voor het recht op abortus.[6] Zijn liederlijke levensstijl en zijn botte, beledigende en soms hatelijke taalgebruik zorgden voor heel wat aversie, zowel bij de traditionele Republikeinse achterban als bij gematigde kiezers die zich misschien wel pro-life noemen, maar andere thema’s zoals politieke integriteit of de strijd tegen racisme eveneens belangrijk vinden. Toch gaven de meeste kiezers met een pro-life visie in 2016 hun steun aan Trump, ook mede door de keuze van Mike Pence in 2016 als de vice-president, die als gouverneur in de staat Indiana verantwoordelijk was voor strenge abortuswetten. Vooral het vooruitzicht op de mogelijke benoeming van nieuwe rechters in het Amerikaanse Hooggerechtshof was aanlokkelijk voor diegenen die een pro-life stem in dit hoogste rechterlijke orgaan wilden. Tijdens de voorbije ambtsperiode van Trump zijn maar liefst drie nieuwe rechters (Gorsuch, Kavanaugh, Barrett) met een uitgesproken pro-life visie benoemd, waardoor de kans bestaat dat Roe vs Wade wordt herroepen.  Hun overtuigingen in hun vroegere functies bieden echter geen garantie op een dergelijke ommezwaai: zij oordelen, zoals het ook hoort in een democratische samenleving, volledig onafhankelijk en autonoom hun arresten.

Een herroeping van het arrest Roe vs Wade zou op federaal niveau de mogelijkheid abortus sterk kunnen inperken. De laatste jaren hebben individuele staten zelf al restricties opgelegd, zoals het verbod op zwangerschapsafbreking vanaf het ogenblik dat de hartslag van het ongeboren kind wordt vastgesteld.[7]

Een nieuwe president, een andere politiek?

Het grootste deel van de Republikeinse partij kant zich tegen zwangerschapsafbreking, behalve wanneer het leven van de vrouw in gevaar is. Terwijl de Democratische partij de pro-choice-visie  ondersteunt. Al heeft de nieuwe president Joe Biden een uitgesproken centrum-imago, ook op het vlak van abortus. Zo was de oud-senator jarenlang een voorstander van het zogenaamde Hyde-amendement, in 1976 goedgekeurd door het Amerikaanse Congres. Dit amendement verbiedt het gebruik van federale fondsen voor de bekostiging van abortus, behalve om het leven van de vrouw te redden of als de zwangerschap het gevolg is van incest of verkrachting. Biden heeft dit standpunt echter verlaten en kiest er nu voor om het amendement ongedaan te maken.[8] Daarvoor is wel het akkoord nodig van het Congres, wat gezien de krappe Democratische meerderheid niet zo evident zal zijn. Daarnaast wil hij het Mexico City beleid afschaffen, dat stelt dat organisaties alleen subsidies mogen ontvangen als ze geen abortus uitvoeren of promoten als een vorm van gezinsplanning. Ook het opnieuw subsidiëren van de grootste abortusorganisatie Planned Parenthood staat op de agenda.[9]

Het aantal Democratische pro-life leden van het Congres is de laatste tien jaar bijna herleid tot nul[10], alhoewel peilingen aangeven dat 17% van de Democraten zichzelf als pro-life profileert.[11] Een kleine maar actieve beweging binnen de Democratische Partij, “Democrats for Life” ijvert  voor een inclusieve cultuur tegen abortus en andere vormen van systematische discriminatie.[12]

Een moeizaam evenwicht

De organisatie die instaat voor de Mars zou erover moeten waken dat zij geen partijpolitieke keuze maakt, zodat iedere pro-life stem de kans krijgt om zich op dit evenement te kunnen uiten zonder dat men zich met één van de twee grote partijen vereenzelvigt. De pro-life beweging is immers een diverse, toegewijde en met veel talenten behepte gemeenschap. Wanneer al deze organisaties samenwerken om het ongeboren leven te verdedigen, kan er een wereldwijde cultuur van leven ontstaan.[13] Toch valt de organisatie van de March for Life vaak uit haar neutrale rol, gezien op politiek vlak enkel de Republikeinse partij als grote partij zich expliciet engageert voor een beperking van de toegang op abortus [14]. De voorbije 48 jaar kwamen verschillende Republikeinse politici aan het woord op de Mars, fysiek of via  telefonische/videoverbindingen, zoals de Republikeinse presidenten Reagan, Bush junior en Trump. Tot 2017 was Mike Pence de hoogste politieke vertegenwoordiger die de toehoorders op het podium van de Mars had toegesproken. Donald Trump was de eerste president in functie die in 2020 fysiek aanwezig was op de March for Life en er een korte verklaring aflegde. Dergelijke politieke tussenkomsten maken het tegenstanders echter een stuk gemakkelijker om de organisatie van partijdigheid te beschuldigen, terwijl de meeste manifestanten enkel en alleen willen getuigen van hun pro-life-visie.

Bovendien ligt de focus van de organisatie eenzijdig op het beperken van de toegang op abortus, wat voortvloeit uit de ontstaansgeschiedenis van de mars naar aanleiding van het arrest Roe vs Wade. Een bredere visie, bijvoorbeeld door eveneens de nadruk te leggen op de strijd tegen euthanasie, het recht op zelfdoding,  genetische manipulatie maar ook op de afschaffing van de doodstraf zou haar geloofwaardigheid kunnen vergroten.

2021: een jaar zonder mars

Terwijl op vrijdag 24 januari 2020 nog tienduizenden in de straten van Washington DC getuigden van hun pro-life-visie, vond er dit jaar alleen een online-versie plaats met als thema “Together strong: Life Unites”, waarbij de eerbied voor de waardigheid van de menselijke persoon, geboren en ongeboren, iedereen moet verenigen, ongeacht hun politieke voorkeur.[15] Toch hopen de organistoren om volgend jaar opnieuw te kunnen samenkomen op de trappen van het federaal hooggerechtshof, waar de manifestanten zullen blijven ijveren voor het ongeboren leven en uitkijken naar een nieuwe historische uitspraak van dit hoogste rechtscollege in de VS, dit keer in het voordeel van de meest kwetsbaren onder ons.

—-

[1] Roe vs Wade, 410, U.S. 113, 22 januari 1973: https://tile.loc.gov/storage-services/service/ll/usrep/usrep410/usrep410113/usrep410113.pdf

[2] J.L. Holland “ Abolishing Abortion, History of the Pro-Life Movement in America”, The American Historian, November 2016, https://www.oah.org/tah/issues/2016/november/abolishing-abortion-the-history-of-the-pro-life-movement-in-america/

[3] Voor een niet-exhaustieve lijst:  https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_anti-abortion_organizations_in_the_United_States

[4] https://www.rehumanizeintl.org/

[5] Voor informatie over de visie op  abortus en het netwerk van Planned Parenthood met abortuscentra: https://www.plannedparenthood.org/learn/abortion/considering-abortion

[6] M.Kranish en M. Fisher, “Trump, de waarheid achter ambitie, ego, geld en macht”, Karakter Uitgevers, B.V., 2017, p.315.

[7] Zie bijvoorbeeld House Bill 258 van de Staat Ohio, maar dat later werd geblokkeerd door de rechterlijke macht van deze staat: US Judge blocks Ohio “heartbeat” law to end most abortions”, J. Stempel, Reuters, 3 juli 2019, https://www.reuters.com/article/us-usa-abortion-ohio-idUSKCN1TY2PK

[8] Joye Frieden: “Biden Administration Expected to Pursue a Pro-Choice Agenda”, Washington Editor, Medpage Today, 27 november 2020, https://www.medpagetoday.com/obgyn/pregnancy/89910

[9] https://joebiden.com/womens-agenda/

[10] In 2020 verloor een bekende pro-life Democraat uit het Congres met 15 jaar dienst  de voorkiezingen van  zijn partij en kon dus niet terugkeren:  https://www.washingtontimes.com/news/2020/mar/25/last-pro-life-democrat-dan-lipinski-loses-to-marie/

[11]  Marist Poll: “ Americans’ Opinion on Abortion”, January 2020: http://www.kofc.org/un/en/resources/news-room/polls/americans-opinions-abortion.pdf

[12] https://www.democratsforlife.org/index.php/about-us/mission

[13] Zie hiervoor de verklaring van organisatie van March for Life op  https://marchforlife.org/looking-back-on-2020-at-the-march-for-life/

[14] Een belangrijke minderheid van de partij is echter een andere mening toegedaan: 28 % van de Republikeinen beschouwt zichzelf als pro-choice: Marist Poll: “ Americans’ Opinion on Abortion”, January 2020: http://www.kofc.org/un/en/resources/news-room/polls/americans-opinions-abortion.pdf

[15] Verdere informatie over dit thema is te vinden op de website van March for Life: https://marchforlife.org/together-strong-life-unites/

Reacties uitgeschakeld voor The March for Life: hoe de Amerikaanse Pro-Life-beweging strijdt voor het leven

Kritiek abortuspil vanuit pro-choice hoek

Verbetert de abortuszorg in ons land als ook de huisarts de abortuspil mag gaan voorschrijven? De Kamerleden Lilianne Ploumen (PvdA) en Corinne Ellemeet (GroenLinks) denken van wel. Daarom hebben deze…

Verbetert de abortuszorg in ons land als ook de huisarts de abortuspil mag gaan voorschrijven? De Kamerleden Lilianne Ploumen (PvdA) en Corinne Ellemeet (GroenLinks) denken van wel. Daarom hebben deze parlementariërs een ­initiatiefwet ontworpen die dat regelt. Ook de VVD en D66 zijn inhoudelijk voor deze verandering, maar coalitieperikelen met CU en CDA verhinderen dat het voorstel nu al een meerderheid in de Tweede Kamer krijgt. Aan de goede intenties van de initiatiefnemers twijfelen wij niet, aan de praktische uitwerking van hun voorstel des te meer.

Lees hier het hele opiniestuk op Medisch Contact.

Reacties uitgeschakeld voor Kritiek abortuspil vanuit pro-choice hoek

‘Verlaag de 24-wekengrens voor abortus’

In Nederland is abortus mogelijk tot 24 weken. Stel die grens bij nu baby’s eerder levensvatbaar zijn. Dat betoogt Elise van Hoek van de christelijke patiëntvereniging NPV|Zorg voor het leven…

In Nederland is abortus mogelijk tot 24 weken. Stel die grens bij nu baby’s eerder levensvatbaar zijn. Dat betoogt Elise van Hoek van de christelijke patiëntvereniging NPV|Zorg voor het leven in een opiniestuk in de Volkskrant.

Van Hoek schrijft: ” Met de 24-wekengrens voor zwangerschapsafbreking is Nederland uniek in de Europese Unie. Deze grens knelt, omdat vanaf deze termijn ook alles in het werk wordt gesteld om een vroeggeboren baby te helpen. Wereldwijd is er inmiddels een toenemend aantal baby’s die spontaan worden geboren voor 24 weken en overleven.”

Grens is verouderd

De grens van 24-weken is ook verouderd. “Deze grens stamt uit de tijd dat vroeg-geboren baby’s vanaf 26 weken behandeld werden. Veiligheidshalve ging de wetgever daar wat onder zitten. De grens werd gelegd bij de ‘huidige stand van de wetenschap’, eind jaren zeventig van de vorige eeuw, waarbij kinderen onder de 24 weken niet levensvatbaar werden geacht.”

Foetus van 18 weken oefent met ademen, zuigen en slikken

Maar inmiddels is er veel bekend over de ontwikkeling van de ongeborene. “Zo is een foetus van 18 weken zo groot als een paprika en oefent hij met ademen, zuigen en slikken. Zijn bewegingen zijn steeds soepeler en vloeiender. Hij kan zijn tenen en vingers te sturen, fronsen en grimassen maken. Op de echo is te zien of het een jongen of meisje is.”

Deze zomer kwam de Tweede evaluatie Wet afbreking zwangerschap uit en afgelopen donderdag werden de uitkomsten behandeld in de Tweede Kamer .

Lees hier het hele opiniestuk.

 

Reacties uitgeschakeld voor ‘Verlaag de 24-wekengrens voor abortus’

Why are animals more important than unborn children?

The Spectator, 14 februari 2018 Auteur:  Ross Clark ‘Hoe kan het dat we zwijmelen over babykuikens, kalveren, puppy’s en de rest, en toch compleet onverschillig lijken voor de grootschalige vernietiging…

The Spectator, 14 februari 2018

Auteur:  Ross Clark

‘Hoe kan het dat we zwijmelen over babykuikens, kalveren, puppy’s en de rest, en toch compleet onverschillig lijken voor de grootschalige vernietiging van menselijke foetussen?’

 

Most of the time I feel perfectly at ease in my own country, and that would be the case had we voted Brexit or Remain, Theresa May or Jeremy Corbyn. But just occasionally Britain seems to me an utterly alien place – bizarre even. Today, Jeremy Corbyn launched his manifesto for pets. He wants to ban foie gras, make it mandatory for motorists to report that they have run over and killed cats, and pass a law giving tenants the right to keep a pet. I don’t suspect that he will encounter a great deal of opposition on these things – bar a token protest on the last from buy-to-let investors. Fox hunting aside, no political party in recent times has come to much harm by doing something to help furry, feathery or scaly animals. In the past 20 years, we have had animal laws by the dozen, controlling the use of animals in circuses and in advertising campaigns, laws against sow stalls and numerous others.

This would all be fine – I can’t say I have a problem with much of the above – if it weren’t for the utter refusal on the part of our main political parties to even discuss what seems to me a far more pressing issue for human beings: the rights of unborn children. With the honourable exception of Jacob Rees-Mogg, when did you last hear a frontline politician or even backbench MP dare to even ask whether our laws on abortion, and the practice of them, ought to be reformed (reformed, that is, in the direction of making it harder to have an abortion)? There seems to be an unwritten rule in politics that the issue must not be discussed, and that anyone holding views which are disapproving of current practice on abortion must be dismissed as an extremist or religious nutter. This is in spite of obvious evidence that abortion as conducted in Britain is completely at odds with the word of the law. Under the 1967 act that legalised abortion, it is clearly stated that it is only supposed to be used in situations where the mother’s physical or mental health is at risk or if the baby were to be born seriously handicapped. Few would even pretend that abortion is being restricted to these cases. It is over 20 years ago now, but the first question my wife’s GP asked her when she said she thought she was pregnant was: do you want the baby? There is little getting away from it: social abortion is routine in Britain, even though it is illegal. The law supposedly preventing it is treated with the same contempt as archaic laws ordering us to do archery practice.

There seems to me to be something desperately wrong here. A Martian looking at us from the outside might well conclude that it is a committee of animals which sets the terms of our political debate. How can it be that we swoon over baby chicks, calves, puppies and the rest, and yet seem blithely indifferent about the industrial-scale destruction of human foetuses?

There seems to me to be several possible answers to this question. Firstly, could it be that the British public refuses to believe that human beings are actually alive until they are born? A YouGov poll from 2013 suggests that a remarkable 17 per cent of the population do subscribe to this belief, while a further 30 per cent apparently believe that human life begins ‘at some point during pregnancy’ – effectively subscribing to the pre-scientific belief in ‘quickening’.

That does still leave 44 per cent of the public who believe that life begins at conception, yet only 28 per cent want to lower the abortion limit, however, and a mere seven per cent want abortion outlawed altogether. So it really seems that there is a significant body of British opinion which accepts that a 24-week-old foetus is alive but which is nevertheless happy to see that life terminated – even if mother and baby are healthy.

I suspect it really comes down to two things: firstly, that the issue of abortion has been so promoted as an issue of women’s rights that a lot of people can only see it in that way. Secondly, while public opinions on animal rights are shaped by the endless footage, on David Attenborough’s shows and elsewhere, of animals either dead or in distress, we never see images of humans below the age of 24 weeks, or of foetuses which have been aborted. They are kept from us. I suspect opinions might shift somewhat if we did see those images as much as we saw images of unfortunate animals.

Jeremy Corbyn’s manifesto for animals will not make me more likely to vote for him. But if Labour or any other party were brave enough to come out in favour of restricting abortion they would take a huge step towards winning my vote. Clearly, there are cases where abortion must unfortunately take place, where to continue with a pregnancy would kill mother and/or child. But I find it extraordinary that so many of us apparently value the lives of furry creatures over those of humans.

 

Reacties uitgeschakeld voor Why are animals more important than unborn children?

Interview met Ann Furedi: ‘Bij abortus telt alleen de moeder’

PVH 21e jaargang – 2014 nr. 3, p. 003 Bron: Trouw, door Marco Visscher, 30/11/14 Het is illegaal, maar van Ann Furedi mag zelfs een voldragen baby worden geaborteerd. De…

PVH 21e jaargang – 2014 nr. 3, p. 003

Bron: Trouw, door Marco Visscher, 30/11/14

Het is illegaal, maar van Ann Furedi mag zelfs een voldragen baby worden geaborteerd. De Britse pleitbezorgster van ‘vrije keuze’ accepteert namelijk ‘geen enkele grens’.

Lees het hele interview hier.

Een reactie

Advocaat Bart Bouter, Ronald Zoutendijk (directeur Siriz) en Esmé Wiegman-van Meppelen Scheppink (directeur NPV-Zorg) schreven hier een reactie op.  Volgens hen ziet Furedi een aantal juridische en morele argumenten over het hoofd. Lees hier het hele artikel.

Reacties uitgeschakeld voor Interview met Ann Furedi: ‘Bij abortus telt alleen de moeder’

Kritiek op abortus krijgt vervolg in VVD

Charlotte Lockefeer van de Teldersstichting, het wetenschappelijk instituut van de VVD, verraste drie weken geleden met een uiterst kritisch stuk over abortus. Zij vertolkt in de VVD een minderheidsstandpunt, maar…

Charlotte Lockefeer van de Teldersstichting, het wetenschappelijk instituut van de VVD, verraste drie weken geleden met een uiterst kritisch stuk over abortus. Zij vertolkt in de VVD een minderheidsstandpunt, maar merkt in reacties dat ook liberalen vinden dat abortus niet te makkelijk moet zijn.

Geen reacties op Kritiek op abortus krijgt vervolg in VVD

Type uw zoekwoord in onderstaand veld. Druk hierna op enter/return om te zoeken

Spring naar toolbar