Dit jaar moet in Dordrecht het eerste vondelingenluikje van Nederland open gaan. De VVD laat zich positief uit over het idee, in tegenstelling tot coalitiepartner PvdA. Vormt het vondelingenluik een oplossing voor een probleem of zorgt het juist er voor dat moeders hun kind eerder te vondeling leggen?
VVD-Kamerlid Brigitte van der Burg zei in het programma ‘Altijd wat’ van de NCRV gisteren dat de liberalen ‘welwillend’ tegenover het initiatief te staan. “Als we kunnen voorkomen dat kinderen onder ellendige omstandigheden te vondeling worden gelegd of worden gedood, dan moeten we dat serieus bekijken.” Het onderwerp is volgens haar alleen te gevoelig voor de politiek. Doordat er niets over staat in het regeerakkoord wil zij het niet naar de ‘politieke sferen’ trekken. PvdA-Kamerlid Agnes Wolbert wijst de ‘uitnodiging om anoniem afstand te doen van een kind’ af.
De vondelingenkamer in Dordrecht is een variant op de babyluikjes die vanaf 2000 in onze buurlanden bestaan. Sindsdien is het in België drie keer voorgekomen dat een kind hierachter te vondeling is gelegd. Over diezelfde periode zijn in 278 baby’s de achter de ‘Babykleppe’ in Duitsland geplaatst. De Nederlandse wet verbiedt het om een kind vondeling te leggen, maar het komt wel degelijk voor.
Volgens de Raad voor de Kinderbescherming zijn sinds 2003 in totaal 11 kinderen te vondeling gelegd. Bovendien trof de politie in die periode dertig babylijkjes aan. Over de vraag of de vondelingenkamer een oplossing kan bieden, heeft de Tweede Kamer nog geen debat gevoerd. Er bestaan in Nederland dan ook geen regels voor een babyluikje, zei Paul Vlaardingerbroek, hoogleraar personen- en familierecht aan de Universiteit van Tilburg, vorig jaar in De Groene Amsterdammer.
Barbara Muller, initiatiefneemster van de vondelingenkamer in Dordrecht, zegt dat Nederland geen enkele plek biedt voor hulpeloze moeders die hun kindje niet willen of kunnen houden. Het Babyhuis moet deze plek worden, ‘voor ouders met bijvoorbeeld psychische problemen die tijdelijk ontzien willen worden zodat het kind in alle rust is’. Zo wil zij voorkomen dat moeders hun kind op een onveilige plek te vondeling leggen.
Leila Moysich, bedrijfsleider van de organisatie achter de Duitse Babyklappe, gaf in ‘Altijd wat’ aan dat haar organisatie in contact is gekomen met de moeders van de vondelingen uit de babyluikjes. Zo is zij erachter gekomen dat de moeders die hun kind te vondeling leggen helemaal niet ‘aan de rand van de samenleving’ staan. ‘De moeder werkt vaak en gelooft dat het kind niet bij haar levensomstandigheden past.’